Gerçekler Görmek İçin Aynaya Bakmak Gerekmez

Yıllardır kendimi, hep dev aynasında görüyordum,
Taki at gözlüklerini, gözümden çıkartana kadar.
Oysa ben, cüceymişim de bunun farkında değilim,
Bir karınca bile olamadım, yaşamım boyunca,
İnsanlara faydalı olmak kadar güzel bir şey varmı.
Böyle yapmadım da ne değişti sanki,
Ne başım göğe değdi,ne de toprağa kök saldım.
Tevazu,alçak gönüllük,sevgi geçer akçeymiş bu dünyada,
Büyüklük,küçüklük boş işler bunlar,kafayı takmaya deymez,
Ayinesi iştir kişinin söze bakılmaz,
Karıncayı örnek alan bir insan,sırt üstü yatıp keyif çatamaz,
Aynalarla barışık yaşamayan gerçekleri göremez.
İnsanlar tek başına bir hiçtir,dostudur onu ayakta tutan,
Dostudur yaşama sıkıca bağlayan,
Dostudur onunla sevinip,ağlayan,
Dostudur onu yalnızlıktan kurtaran,
Dostudur onu hatırlayıp,arayıp,soran.