Gerçeklerin Yok Oluşuyla Hayallerin Doğuşu

Ellerim açık, yüreğim açık, söylediklerim açık,
Yüreğime düşlerimden oluşturduğum hayali sarıp,
Yokluğundan dört bir yanıma kaçıp,
Merkezim sensizliğin hüzünlerinden yıkık.

Bedenime değen ateş gibi elemli...
Gözlerimde neşreden gözlerin.
Kaybolmuş çocuk gibi gözlerim nemli,
O hep fısıltıyla söylediğin sözlerin.

Ne o söylenecekler mi bitti? Suskunsun!
Bende söz söyleyemecek kadar yorgunum.
Sen buralardan gitsende, aslında hep duruyorsun.
Bende olduğum yerdeyim hala, duruyorum.

Geride bıraktıklarınla artık avunabiliyorum.
Bürünüyorsun her tekerrür ettiğimde,
Yeni bir sen doğuyorsun hayallerimde,
Gerçeklere artık gerek duymuyorum.