Geri Döneceğim Yol Bırakmadın
Bu gonca gülümü şimdi soldurdun
Ne hikmet se beni sırttan vurdurdun
Kahve telvesini yıkayıp durdun
Bana bakacak fal bırakmadın
Gülün idim su vermedin kuruttun
Masallar anlatıp beni uyuttun
Köhne köşelerde beni unuttun
Bana koklayacak gül bırakmadın
Talan ettin gördüm yaktın ormanlar
Seyredince inan yüreğim dağlar
Sanki şimdi durdu akan zamanlar
Yuva kuracağım dal bırakmadın
Kar yağdı başıma ağardı saçlar
Mertlik tükendi bak eğildi başlar
Takatsız kalmışım atmaz kulaçlar
Sana ulaşacak hal bırakmadın
İçten içe yakan bir kor gibiydin
Yoldan alıkoyan şeytan gibiydin
Yeni doğar iken kefen giydirdin
Söylenecek hiç bir söz bırakmadın
Beni terkedince kaşlarım çattım
Mecnun gibi cadde sokak dolaştım
Perdelerin örtüp kapın kapattın
Geri döneceğim yol bırakmadın
11.09.2013
KUMKAPI
Güzel bir çalışma okunurken akıcılığı şiirin sonunu getiriryor. Devamı umuduyla...
ah ki ah nedir bu çekilen sevdadan oysa çok mudur istenen ya da beklenen
tebrikler efendim👑