Geride Kalanların Son Sözleriyle

kelek zamanlarda aşık olur insan
kabak gibi oracıkta çırıl-çıplak
zamansızlık içersinde kalınır
onuru sakız nezninde yerle yeksan edene dek
defalarca yerden yere vurur
ensesinde boza pişirir gibi
sıcaktan kavrulur gevrek misali

aldanır yalan yaşlara
her damlasında unutulur gerçeğin
boş boğazlığına
sanrılar tutar her damlada
bir bakarsın ki o kişi ben değilim sanki
içimde hücum eden martıların ayak sesleri
yosun yosun burkar içini
kemirir dört duvar yersiz bedenini

sonra kaybolur gider hepsi
bir bir
arzulanan her şeyin yitip gittiği gibi...

birden farkına varırı insan
sevgisiz sevişmelerin diyalektiğini
özümser
güler
çok ama çok güler
icinden sessiz sessiz

ardından kandil yağı gibi
hafif hafif parlar
ateşin nezninde hepsini yakar kavurur
geride kalanların son sözleriyle....