Geriye Kalanlar Durağı

sözler
yarım söndürülmüş bir sigaranın biçimsizliği oluyordu
kadının gözlerinde
üstelik son otobüste kalkmak üzereydi
geriye kalanlar durağından

durmakla gitmek arasında
basit bir zaman yanılgısıydı dinlemek
söylenecek ne varsa söylemişti aslında
romanın göğünden
ince ve soğuk yağan yağmur
zaten çoktan buza kesmişti elma şekerleri

hiç hesaplamamış olsa da
kirpiklerinin hep ıslak bakışının
kaç şiir edeceğini
biliyordu artık
ellerine deyemeyen bir vedanın
ömrüne hep
ertesiz cümleler getireceğini

geriye kalanlar durağında
saat telaşsız vuruyordu gece yarısını

ve
kapanmıştı otobüsün kapıları
gözlerinde buğu
yutağında ne aşağı inen ne de yukarı çıkan
bir demet söz
son kez baktı geriye...

geriye kalanları hiçbir zaman tatlandıramayacaktı
bir gün çözülecek olan elma şekerleri