Geriye Sadece O An Kalır...

?'Evrenine sakladığım tüm düşlerim ölü bir martının ağız boşluğunda kanıyor.
Ben ise, duasız avuçlarından gökyüzüne akıyorum...''

Dağlardır sığınağım
Ay olur süzülür ruhum derinliklerine
Gezinirim el değmemiş yetim yamaçların dipsizliğinde
Saplanır sırtıma kör bir bıçak
O an,
Ağlayamam yavru bir ceylanın matemiyle
Sen ise,
Dilinin dikeniyle hazır,
Konuşamazsın...
Söz susar,
Beni yaralayamazsın...

Gün söner ölür deniz
Gemileri de vururlar güvenin sillesinde
Sebepsiz fırtınalar çaresiz, sürgün
Yakamozlar saklanır dibe
O an,
Ağlayamam bir yıldızın kederiyle
Sen ise,
Kara saplı dünlerinle hazır,
Göremezsin...
Bakış donar,
Beni sindiremezsin...

Dolar vakit,
Başlar kurşun yağışı
Öfkesine engelsiz yüreğin
Ezip geçer yine tüm zırhlarımı...
Güveni yetmez dağlarımın
O an,
Ağlayamam ruhani bedenime
Sen ise,
Ala boyanmış ellerinle hazır,
Dokunamazsın...
Ölüm sarsar,
Beni avutamazsın...

Düşer ilk gençliğim
Peşi sıra yakamozların
Düşer en dibe...
O an,
Maviliğin tuzları yanar gözyaşların eleğinde
Sen ise,
Umursamazlığın dur sesinde hazır,
Uzanamazsın...
Mezardır vuslat,
Beni yaşatamazsın...

Son söz ilk başta söylenmiştir aslında
Belli belirsiz bir ağırlık çöksün diye üstüne
Debelenir cümlenin bitiminde
Bir daha, bir daha, bir daha...

Ben ise,
Konuşmaz, görmez, dokunmaz, uzanmaz
Yokluğunda akarım,
Akarım gökyüzüne...
O an,
Bir martı havalanır canhıraş
Kulaklarında çınlar boşluğum
Beni unutamazsın...

Sen bilsen de bilmesen de
Gönlün gözü kapanmıştır artık
Beni anamazsın...
O an,
Mürekkep biter, nefes söner
Ölümcül çırpınışa peşkeş
Ölümsüz sevdalar yazamazsın...

(1998/Şubat 2009)