Geveze Marquez

Konuşamamak korkunç bir şey
Kulaç atmaya benziyor
Konuşmayı bırakırsan
Bir süre sonra dibe çekip
Boğuyor seni bedenin

Susmak seni bilgin yapıyor
Ağır abi yapıyor
Sır küpü yapıyor
Dert babası yapıyor
Konuşunca
Cahil çobana dönüşüyorsun

İlk kelimemi hatırlamıyorum
Ama son cümlem
"Konuşabilseydim kazanacaktım" olacak
Susmak kaybetmek
Susmak sevgisizlik
Suskunluk eziklik
Susmak...
İçinde çırpınan kuşları öldürmek

Sıkıcı insanlar duvarlara bakarlar
Uzun uzun düşünürler
Sıkıcıyım
Korkak insanlar sessiz olur
Cevap vermezler
Korkağım

Gevezeler suskun dostları çok severler
Çünkü dinleme boşlukları da onların olur
Suskunlar gevezeleri çok severler
Çünkü konuşma boşlukları da onların olur

Suskun bir dostum var
Şeytanıyla yaşar her gece
Herkes onu iyi zanneder
Ona övgüler yağdırırlar
Keşke senin gibi olabilsem derler
Oysa içten içe
Bunun bir hastalık olduğunu bilip
Cüzzamlı bir hastaya bakar gibi
Onun iyileşmesini dileyen
Acıyan gözlerle ona bakarlar
O benim

Herkesi boşver de
Sevdiğinle konuşamamak
Nedir bilir misin Marquez?
Konuş benimle diye bakan gözlere
İçinden geçenleri sezdirememek
Belki sezdirmek
Fakat hissettirememek
Nedir bilir misin?

Bilemezsin Marquez
Cevap verme yetin yok
Çünkü seni sessizliğim yarattı!