Gibi Sanki

Icimdeki ates bir kor sanki
Hic sönmiyecek günes misali
Agliyan gözlerim sel olsada
Kaldi bana sadece hayali

Gönlüme girdi bir hirsiz gibi
Bir cirpida caldi yüregimi
Daglara taslara kar yagsada
Yok unutmanin mümküniyeti

Nerde böyle sevdanin emsali
Kalbimde öyle bir yer etmiski
Firtinalar delice essede
Söküp atamazlar köklerini

Dört duvar arasi tutsak gibi
Varmi bunun baska bir örnegi
Dalgalar duvari yalasada
Asindiramaz tek bir toz dahi

Ömür bir karanlik tunel sanki
Ne basi belli ne sonu belli
Depremler kudurup azsalarda
Gömerler ancak et ve kemigi

(Berlin)