Gidebilsem Bir Yere Kendimle Sen Ve Benden Uzak

Gidebilsem bir yere kendimle sen ve benden uzak.
Yokluğunun olmadığı bir sabahla güneşiyle uyansam.
Kan güllerine toprak olmasın yüreğim dikenleri kanatan.
Bir sevda ağlamasa gözyaşlarında kırık damlalar akan
Gidebilsem bir yere kendimle sen ve benden uzak.

Kalbimde gömebilseydim eğer sevgi artıklarını.
Sahi bize kimden kaldı bu paramparça duygular
Çıkışı yok biliyorum gömüldüğüm sensizliğin.
Kalmadı sahip çıkacak hani o büyük sevdaya.
Kalbimde gömebilseydim eğer sevgi artıklarını.

Derbeder geceler uykumu kollar ardımda.
Bitsin bu rüyasız uyanıklık ben yittim yeter.
Kendi külünden doğacak Anka değilim ben.
Bir hayat var kapımda kızıl şafağını bekleyen .
Derbeder geceler uykumu kollar ardımda.

Kaybolsam bir hayalde imgesi sen olmayan.
Bir deniz bulsam içimin boşluğunu dolduran.
Tuzlu damlaları yüzümde karaya vurmayan.
Martılar olsun dingin bir huzura tezat bağıran.
Kaybolsam bir hayalde imgesi sen olmayan.

Gülümser bakmasaydı yüzün odamın duvarından.
Belki onu yırtabilecek kadar cesur olurdum.
İçimde bir ufuk olsa inan ardında kaybolurdum.
Zamanda yitik bir anı gibi seni unutulabilirdin .
Gülümser bakmasaydı yüzün odamın duvarından.

Ilık meltemler yanağımı okşarken huzuru bulurdum
Giden sevgilinin hayalini kar ikliminin ıssızlığında bırakıp,
Üşüyen yalnızlığıyla bir başına toprağa yatırsam
Kara günlerin acısı, bir daha çatlamasa dudağımda
Ilık meltemler yanağımı okşarken huzuru bulurdum.

Bir gün batımının dinginliğini izleyerek bir hayal kurup.
Hazanları, yakamozları yokluğunu bir kenara bırakıp
Kırgınlığımıda bayaz bir kâğıdın satırlarında unutup
Bir gün benle vedalaşıp giden sevgilinin ardından
Bir gün batımının dinginliğini izleyerek hayale dalardım.

Gidebilsem bir yere kendimle sen ve benden uzak.
Yokluğunun olmadığı bir sabahla güneşiyle uyansam.
Kan güllerine toprak olmasın yüreğim. Dikenleri kanatan.
Bir sevda ağlamasın gözyaşlarında kırık damlalar akan
Gidebilsem bir yere kendimle sen ve benden uzak.