Giden

Kesif çığlık keser baykuşun ıslığını
Feryat figân yok eder gece ayazını
Öyle ki sağır eder beşer kulağını
Giden koca dağdır, kim kapar yarasını

Yüreği ateş sarmış, yanar da nafile
Yaradan takdiri değişmez isyan ile
Elden gelen, gözden gelen yaştır sadece
Giden ulu çınardır, kim döker bir katre

Yerine geçmez başkası, evin direği
Sanki bir handır vüs'atli müşfik yüreği
Metanettir artık onun senden isteği
Giden âlî cenaptır, kim arar meleği