gider ömür gidenim

başlangıç bükümüm

-doğrusu...
hayalin gölgesindeyim

-eğrisi...
iz bırakan ömür
bakışlarda düş
hayat akanında ilmik olur
iki büklüm yüreğim

giden
benden gider gidenim

boynuna vebal
gün sürümü
civarında
dolaşır sezgimin

üryan bedenin güzelim
eğrilmiş kırlangıç seslerine
bir dönüversem ah eski kendime
çocuksu küçüklüğüm
ve
çello namesinde ince bir ses
kaybolurum
uzadıkça...
dağılırım boşluğuna
kara bir duman gibi
zamanın kurak coğrafyasına
kaybolur ömrüm
bitene yürür giderim