Giderken

'' kim indirdi şehrin perdelerini
yoksa yine mi akşam ''


ne tutsaklıktır
adımları ağırlaştıran illegal yaralar
kavisli yollarda dolanır yumak misali sancılar

giderken saklımdan
kuytu sessizlikleri içip
ve gözlerimi çalarken o malum rüzgar

ne zor
yaban otları gibi devşirilmek mayıs'ta
gelincikler düşmeden henüz
gerilmeden uçurtma ipleri

kör olmak
yığınlarca cümle varken kurulmamış
öznesini uçurmak miraç'a

uğurlayıp tüm duaları
avuçlarımı batırınca içimdeki bataklığa
kirlidir artık yarın

yönlerini kaybeder uzuvları hayatın
her yan gün batımı
her yan koyu lacivert akşam ...