Gidin

sensizlik bir çığlık apansızca
yalnızlık her an koynumda
ne uyuyabiliyorum ne de hissediyor
yaşamaya çalışıyorum umarsızca

ellerim gitmiyor artık telefona
susuyorum kelimelerim kaçtı benden korkarcasına
ne dilim ne de ellerim hareket etmekte
korkarım cesaretimde yitip gitmekte

kime derim bu civanmert bitirdi herşeyini
kime söylerim kalmadı hiç hesabım kimseye
ben kaldım sanki eller gülercesine öylece
gidin zaten kimim kaldı ki önemsercesine.