Gidişin Çok Hızlı Oldu Tozlar Kalktı Yerden Kaybettim izini

Git...
Git...
Artık hayatımdan,
Yıpranmıs fotograflarımdan,
Gecmis dünlerimden-gelecek yarınlarımdan,
Ve en önemlisi yüregimden,
ÇIkk GiT...

Vay be bu kadarmıs yasadıgımız hersey!
Yasanan umutsuzluklarmıs megersem,
Mutlulugun icinde. ( Fark edemedik! )
Umut olmayınca inanc da olmuyormus,
Sen bu sevgiye inanmamıssın.

Hani askta guru olmazdı?
Hani bazen sevdigini bırakmamak gerekirdi?
Niye bu sorular!
Neden benim bu yasadıklarım...

Allah var ya yukarıda,
Cok sevmistim seni...

//

Tamam be böyle davran sen,
Alıstım nasılsa.
Kır KaL-bi-mi...

Ama unutma karsında senin icin savasan,
Seni sevmeye calısan biri var.
Yani sana deger veren bi aptal var önünde!

Kötülük mü yaptım? Sana,
A-S-L-A..!
Arkandan kosmakla hata mı yapmısım,
Bence dogru degil bu!
Gec olsada anladım ic yüzünü.

Tamam,
Hersey senin istedigin gibi olsun!
Bundan sonra ne aramak,
Ne mesaj atmak,
Ne de seni görmek var.
Hic biri yok artık..!

Resimlerini hatıra sandıgıma kaldırdım,
Sana hissettiklerimi askıya astım,
Hatırlamak istedigimde bakacagım diye atamadım.

Biliyor musun?
ASLI'nda bu halimle sana dahada baglandım.

Sen beni sevseydin zaten,
Geri dönerdin.
Cok beklemisim seni,
Bos yere yıpratmısım kendimi,
Seni seven yüregimi...

Anladım ki,
Gözyaslarıyla beslenen her ask,
Bir gün ayrılıgı tadacak..!