Gidişinin Ardından

gidişinin,
onaltın cı yılı.
ve ben hala,
gözlerindeki geceyi görebilmek gibi
çıldırasıya bir istekle dolaşıyorum başı boş sokaklarda...
bazen bi it çıkıyor kaşıma
korkudan elini sıkacak el arıyorum avuçlarımda.
bazen,
yüzlerinde kendimi gördüğüm ayyaşlar...
sonumu aynı böyle yapacaksın biliyorum,
bile bile kayıba yürüyorum....
aslında aklımın değilde,
ayaklarımın götürdüğü yere gidiyorum....
işte geldim senin o çok sevdiğin yere,
bostancı sahiline.
dikilip kayanın üzerinde,
şöyle bi bakındımda çevreme
aslında ıssızmış sahil bu saatlerde...
tepemde ampul gibi duran ay,
karşımda adalar.
söylesene gülüm,
hasretlik çekenlerin,
yol bekleyenlerin,
değişmez dekorumudur bu gördüğüm manzaralar...
hayır,
bir günlüğüne değişse diyorum şu senaryolar.
çıksa şuradan bi balık deseki 'selamı var'.....
şimdi seni duyar gibiyim
diyorsun ki,
ankarada deniz mi var ....