Gidişlerinin Sabahının Birindeyim Yine

gidişlerinin sabahında, yalnız kalışım gibi
titremekteyim yine,
soğuk havayı ,içime çekip
bir ofla, dışarıya kahretmekteyim.
yokluğunun ,soluk yatağımdaki kumruları,
ve vucut hatlarının kıvrımları ,
gözümden dökülen yaşın akıntıları,
hala belli ,yatığımız yorganın altında.
eksik kalan bedenlerin kıvılcımları, çakışırken hala
hala, seni beklemekte aciz bedenim,
ve yüzünün güne yansıması var ,ellerimin içindeki resimde.
yokluğunun sancıları vururken hayatıma,
sen nerede ,
hangi bilinmezlikte
belki de başka bedenlerde ...
hala aşık olan beynim kaşınırken,
ben unutmama telaşında
tetiği sıkıp sıkıp boşaltmaktayım.
zaten ölülerden farksızız...
gelecek günün birinde,
gelecek diye umut ederken seni
kaybolacak bedenin,
o zaman ben , yokluğuna bakacağım
kimbilir, belki mutlu olacağım
bilinmez, uzun uzun ağlayacağım...
sen baharın ilk günlerini gören ,
bana hep hazan burada,
sen menevşeleşip, goncalanırken;
ben sararan yapraklarımı dökmekteyim.
dökülen her yaprağım , düşerken dalımdan
dönerek yapar son ibadetini sana...
son yaprağım kaldı dalımda ,
ve sonyaprağım düşmeden, gelmezsen
göremeyecek gözlerim baharı bir daha,
görmesin gözlerim isyan etmem ama,
seni görememek düşüncesi ,birkez daha
sonkez göremeden hissetmek, nefesinin sıcağını
dudaklarımı kaydırmak ,
gözlerinin güzelliğini görmeden teninde...
yani sevdiğim kadın ,
gidişlerinin sabahının birindeyim yine,
bilmiyorum bu kaçıncısı ama
yine sensiz titremekteyim...