Gidiyorum
Beni bağlayan kimse kalmadı şu hayatta,
İsmini bile anmadığım o sokaklarda,
Her zaman ki gibi yalnızım ben
Her satırda seni andığım ve ağladığım
Gözlerine baktığımda duygulandığım
Bu şiiri san yazıyorum
Ben çoktan alıştım yokluğuna
Her ne kadar ağlasamda
Eğer birgün düşerse yolum oralara
Sanma sana gelirim
Gidiyorum ben geleceğin gemisine binip
Mazi limanına uğrama asla
Şunu unutma hasret nedir biliyorum
Yaşıyordum yokluğunu ama insan alışıyor isterse
Bu geminin kaptanı benim istediğim yere giderim
Sakın arma sorma beni
Ben yokluğuna çoktan alıştım
Düştüm ben yine çaresiz yanlızlığın yollarına
Ne o resimini isterim ne de kalan anılarını
Gidiyorum ben buralarda
Ama unutma ben seni hala
seviyorum..
(insan ne kadar unuttum desede
ne kadar alıştım dese hala seviyor bu gönül)
Gidiyorum ben geleceğin gemisine binip Mazi limanına uğrama asla Şunu unutma hasret nedir biliyorum Yaşıyordum yokluğunu ama insan alışıyor isterse
Bu geminin kaptanı benim istediğim yere giderim Sakın arma sorma beni Ben yokluğuna çoktan alıştım
Düştüm ben yine çaresiz yanlızlığın yollarına Ne o resimini isterim ne de kalan anılarını Gidiyorum ben buralarda Ama unutma ben seni hala seviyorum..
(insan ne kadar unuttum desede ne kadar alıştım dese hala seviyor bu gönül)
oysa ben kal bu şehirde demiştim
BOĞAZİÇİ KÖPRÜSÜ BAŞLIKLI şiirimde
her ne hikmetse giden gidene kalanı düşünmeden
kim bilir belkide mecburdur
güle güle diyelim belki döner bir gün
tebrikler güzel şiir
kutlarım
insan ne kadar unuttum desede
zaman unutmayı degil alışmayı ögretiyor o gönüle
tebrikler şairem ellerin dert görmesin.👍