Girdap

şimdi kalsa yanımda yokluğun
kimseye duyurmadan kaçar titrek ellerim
terli coğrafyana süremem ki yüzümü
yokluğunun sızıntılı bakışında

şehrime karlı bir mola düşüyor sabah sancılarımla birlikte
son otobüs yolculuğudur 45 numaralı peronda
girdap teskeresi alırım yavaşca
batmaya başlarım usulünce gözlerine
bilirim ten senden
diken gülden kopamaz
ve şehir kusar öfkesini bir gecede
çatlamış toprağa.
suya özlem duyan çöl yolcusu gibi özledim tenini
gitme...kal..
iklim geceleri dökme zülfüme
dökme içime serini
yavaşça dizlerim burkulmaya başlar
hangi güle seni çalsam tutmayacaksın bilirim
sen giderken ben güllerimi dökerim...


yasadışı aşk örgütünün deniz kıralı
sen eldeysen
ben seni beklerim...son gece sökene kadar
beklerim gücüm yetene kadar...
beklerim manisa olana kadar bursa....