Giresunum

İssız bir Anadolu türküsü çağırdığı zaman dilim,
Kasvetli,boyun eğişlerim başlar,gurbet elde,
Gözümde tüter,eşsiz Giresun yaylaları,
Siz anlamazsınız ama içimden fırtınalar geçer o an.


Hırçındır,Karadenizin suları,yüzdüyseniz bilirsiniz,
Enerji deposudur fındığı,yediyseniz hissedersiniz,
Sahil şeridine doğru uzanır il ve ilçeleriyle,
Ah!içimde sızıdr,duble yapılan yolun şeridi,

Gençlik hızla aktığı zaman,farkında değildik ,
Yitip giden değerlerin,kopan aile bağlarının,
Esiriydik sevdanın,önemsemezdik,dostları
Kırılırdı da dostlar,satılmış görürlerdi kendilerini.

Giresun,uzanır altın boynuz gibi mavi sahilde,
Bekler gurbetçileri şenlikler,Kümbet'te,Bektaş'ta,
Analar bekler oğulları, torunları, gözler yollarda,
Bu yaz gidemedim içimde kaldı,bir ukte,


Ayrılanlar döner bir gün mutlaka er geç,
Belki iki ayakla,belki otobüs bagajında,
Ölüleri bile rahat etmez gurbet ellerde,
Bizde garip bir yolcuyuz ,çizgimizin sonunda.