Git Başımdan Çocuk Ellerim Yok Benim

Sehpama vurulan tekme
Zihnime düşen hüzünce öldüm
Git başımdan çocuk
Git!
Gözlerimin rengi yok benim

Sıcak değil
Seni de üşütür
Nafile döktüğün dil
Öğreneceksin nasıl olsa zamanla
Ellerim yok benim

Git çocuk
Git başımdan
Götüremem tebessümlerini yıldızlara
Sana yalan söyledim

Dudaklarımdan kazıdı kazıyalı
Dilim dilim artıklarını yâr
Kanatsızdır düşlerim

Git çocuk
Git başımdan
Neden inanmıyorsun?
Hiç gökkuşağı rengine dokunmadı tenim

En son güvercin havalanmadan çık yola
Koş durma!
Kan ve barut kokmamalı senin düşlerin
Senin de anan ağlamamalı
Zamanın burgacında

Başka yalanım kalmadı çocuk
Tükendim

Sahi; gözlerimi de alır mısın yanına?
Kirpiğine dokunduğunda beyazın
Ve güneş sesini yakmadığında
Biraz daha ben olacaksın
Şaşırma!

İşte o zaman aç katre katre
Uzaklardan yağ toprağıma
En katıksızını bulacaksın aşkın

Git be çocuk
Kalırsan seni de vururlar anla

Zamanın tozlu rafından
Anılarımı al götür
Ek bağrına ışığın
Büyüyecekler emin ol zamanla

Yakamozlar sulayacak filizlerini
İşte o zaman gülümsesin yeşil gözlerin
Git çocuk git
O diyar senin

Ağlama
Bu salalar sana değil
Aldırma musalla kalabalığına
Ölüm yeniden doğmaktır
Ölüm benim en bakir yerim

Haydi!
Git şimdi daha uzağa
Söz bekleyeceğim
Velev ki, gelmedin , anlayacağım
Çıkarmışsın kederin yamalı paltosunu
Dokunmuşsun özlediğin yıldızlara...

Git çocuk, git!
Yalvartma!

03,45 İstanbul/08