Git Defol

Her güzelin bir sonu varmış be dost,
Hani masallarda derler ya bir varmış bir yokmuş,
Bizimkisi daha var olmadan yok oldu,
Demek sevmek suçmuş,
Demek sevdiğinin uğruna ölmek suçmuş,
Boşlukta yaşıyormuşum ben aslında,
Ve düşüyormuşum,
Batıyormuşum karanlıklara.

Çok yakın bildiğim insanlar vardı be dost,
Canımı istese verirdim uğruna,
Ama bir tanesi vardır,
Her gece girerdi rüyalarıma,
Hiç çıkmazdı aklımdan,
Hep merak ederdim,
Neydi acaba bunun anlamı,
Sonra doyumsuz şiirlerde öğrendim,
"Aşk"mış meğer adı.

Bir gün hepsi sırtımdan vurdu beni,
O'da vurdu,
Ama en çok onun vurduğu acıdı,
En çok o yaktı canımı,
Onun için normal biriydim sonuçta,
Olsam nolur, olmasam nolurdu,
Benim için öyle değildi ama,
Özeldi,
Ahhh Ahh! Özeldi be dost.

Şiirler yazmıştım uğruna,
Belki görür de sever diye,
Meğer hepsi gereksiz, anlamsızmış onun için,
Sırf o görsün diye, hasret sıktım üzerine şiirlerimin,
Aşk damlattım bir damla,
Mısralara gizledim "Seni Seviyorum!" ları,
Ancak yine de görmedi,
Bakmadı be dost.

Şimdi bugün,
Her şeyi bir kenara atıyorum,
Unutuyorum artık onu,
Bir daha hatırlamamak üzere,
Kovuyorum kalbimden,
Yeter diye bağırmak istiyorum,
Ancak yine de susuyorum,
Uğurlarken onu,
Güle güle bile demiyorum,
Sadece iki şeyi sayıklıyorum,
"Git, defol!" diyorum,
Ve son bir bakış yollarken ona,
Tüm nefretimi kusuyorum üstüne,
Kovuyorum be dost.