Git Dersen

Öyle bir süzdün ki gözlerimi,sanki cellat karalara bürünüp aşkımızın ömrünü tek bir hançer darbesiyle almaya gelecek bu gece.Öylesine acı dökülüyor ki gözlerinden kelimeler,konuşmadan canımı yakmaya başladın.Oysa ben yüreğimi kavuran bu ateşe bir yudumda olsa su serpmeni istiyordum.Bir serçenin kuru dallarda konacak bir köşe aradığı gibi,yüreğinde konmak için sonsuz kudrete sahip bir dal arıyorum.Ellerin yalpalamaya başladı,ellerimi bırakmak için çabalıyor farkındayım.Ayaklarım geri gitmez,çakılı sevdan topuklarıma kadar,kımıldamaz bedenim.Git diyeceksen susma söyle,birden çözülür dizlerimin bağı.Düşer bir bir gözyaşlarım,gözlerimin sığ köşelerinde söyliyeceklerini bekliyor,kirpiklerime sımsıkı sarılmış,düşmemek için direnen damlalar.Dudaklarımdaki ıslaklığı sömürür ve kalbimin intiharına sebep olur bu sözün.Git dersen,yapraklarımın damarlarına işler bu ateş,kurur giderim,yok olurum gözlerinin önünde,aşk yerine nefret çıkar dallarımda bu zifiri mevsimde.Sevdiğine naz yapan aşıklar gibi masum olsun bu kısa ayrılık.Hadi gül gözlerinle,tut ellerimi,kal de.Islat kökümü aşkınla, verimsizliğe mahkum etme bizi.Hadi gidelim de ama ne olur git deme...