Gitme

gözümün nuru

yüreğimin ellerine kınalar yakan sözlerini
kınası solmuş ellerimden çekme

saçlarından yıldızları kopar
gözlerinden güneşi aşır
sensiz temmuzlar ayaz
haziranlar üşür


teninin kokusuna dünyayı yaktığım yar
gittiğin yol yar
gitme
düşme
düşürme


gözlerim kayboluyor ağlak bulutların ardında
gündüzlerim kan kusuyor
gecenin dişsiz dudaklarından


gitme
güneş azapla doğar
yağmurlar hüzün damıtır toprağa
meyveler dalında donar
yeşile küser yapraklar


gitme
gözüm arkamda kalır ölürken
ellerimde bir tutam saç
toprak ağıt yakar bedenime


gidersen
gittiğin yollara günah tohumları ekilir
öfke yağmurları yeşertir nadasa kalmış toprakları


gidersen
şeytanlar raks eder meleklerin gözyaşında

gitme