Gitme

Madem gideceksin günün birinde
Garip gurbet elde yoz olup gitme
Şafakla sökün et yürü serinde
Rüzgârın önünde toz olup gitme

Eller ne dese de aldırma boşa
Bizden selam götür kavim gardaşa
Yaz bahar geçmeden kalmadan kışa
Soğuyup da yardan buz olup gitme

Hazan vurdu yeşermedi dalımız
Henüz açılmadı gonca gülümüz
Kerem gibi savrulmadan külümüz
Ellerin dilinde söz olup gitme

Bir gönül e girmek dünyayı değer
Kötü söz söyleyen kendine söver
Onurlu erdemli kişiysen eğer
Zengin sofrasına kaz olup gitme

Ozancayım ateşlerde yanarım
Yaram derin el değmeden kanarım
Ecel kapım çalsa adın anarım
Kırık teli çalmaz saz olup gitme

Ozanca/İzmir