Gitme

Gitme
Gitme Kal diyecektim ama
Nutku tutuldu dilimin
Gırtlağım da koca bir düğüm
İsyanımı haykırmaya
Yetmedi nefesim
Yetmedi gücüm
Yirmi dokuz harf firarda
Ne noktası var nede virgülü
Anlamsız kaldı tüm kelimeler
Sensiz bu koca şehir dar geliyor artık ruhuma
Boğuluyorum
Boğuluyorum gitme kal
Kal diyecektim ama
Biliyorum
feryât etsem bile ardından
Nafile
Yine de gidecektin yedi dağın ardındaki o meçhul şehre

Tam Gitme kal diyecektim
Diyemedim
Buğulanmıştı gidişine isyanda olan
Umuda hasret göz bebeklerim
Ne biz vuslata erebilmiştik
Nede gidişine şahitlik eden kirpiklerim
Bir sokak kedisi gibi
Baka kaldım ardın sıra
Oysa
İçimde kükremeye hazır bir Aslan
İçim de patlamaya hazır bir volkan var
Duygularım isyanda
Öksüz kalmış çocuklar gibiyim
Bu akşam yetimliğim daha da bir dokundu kanıma

Gitme
Gitme kal demeliydim oysa
Yokluğun
Yokluğun diyorum ağır geliyor artık
Kırk yamalı yorgun yüreğime
Damarlarından kanım çekiliyor
Ciğerlerim sökülüyor gidişinin ardından
Gitme kal
Yada giderken beni de yanına al demeye mecali yok artık.

Hadi
Ömür denen takvimlerimizde günlerimiz bitmeden
Ya dön geriye,
Söndür içim de dem vuran közlerimi
Ya da nasırlı ellerin ile kapat
Sana bakmalara doymayan
Her gidişinin ardından,
Gelişin için yollarda takılı kalan hüzün yüklü gözlerimi....