Gitme

Gitme..
gidersen şiirler çekilir damarlarımdan
yazın,
nemli olur bizim buraların harfleri.

Gitmeleri öğrenirim başka gecelerde konuşmak için
neye yitik kalsam,
sende bulurum başlangıçlarımı
ve bir güneş daha satar karanlığa gölgesini
gitme...

Ayrılığın en sesli harfidir gitmek
yalnızlığıma yama yapma gökyüzünü
en uzağa kesme biletini gözlerimin
gitme.

Bir çığlıkla çıktım çığ altından ben
bırak yıkasın sesin gökyüzünde yıldızları
gitme ki,
ayaklarımı hüzünlü devriyeye çevirme
gitme...

Kitaplar yakıldı ilkin, sonra insanlar
hep
yanlış durakta bekliyordu kendinden kaçanlar.

öyle bakma ne olur
kaçacak yerim yok benim
öyle bakma, yangına döner yüreğim/

Sen bana dönmelisin
ben sana dönmeliyim
dünya bize dönmeli..
ve bu kez seni yüreğinden öpmeliyim
gitme...

Ben ustası oldum kalmaların
ve hiçbir kente sığmıyor anılarım.

Saçların ki ilkbaharın şımarık yaprakları
şiirler döküyor kanayan yerlere
ve sırf sen kal diye
tüm şiirlerimi evlatlıktan reddedebilirim
gitme...

Gitme ki
gülüşlerime acılar düşmesin sevgili
yaralar açılmasın düşlerime
çünkü her gidiş
upuzun bir kelimedir kalanın ömrüne.

Gitmelerin bende kalsın
gitme.