Gitme...

Ve ilk ayrılık vakti bu...
Sebebinin önemi yok,
Önemli olan başka şeyler şimdi,
Nasılsa yüreğimi sökseler yerinden,
Sevdan kalıyor hala,
Gitme artık,
Kal burada...
Bu ayrılık böyle olsun,
Gitme, gözümün önünde ol,
Görmem seni unuturum...
Ne olur gitme, söz, sevmem seni...
Ama gitme, kal burada...
Selam etmem sana,
Duymam hiç seni,
Üzülüp ağlamam seninle, sevinmem hiç...
Sen burada ol,
Ben yokmuşum say,
Ama gitme...
O kadar unuttum ki seni,
Gitme...
Ayrılık olsun yaşadığımız,
Ayrıcalığım olsun sevgim hatırına,
Gitme...
Gitsen bile burada olacaksın,
Gel gitme...
Bak, unuttum seni,
Artık gitme.
Yanımda ol,
Söz, bakmam gözlerine...
Gölgen say beni,
Karanlıkta bile var olan.
Tamam, sevme beni,
Ama gitme...
Korktuğum için demiyorum bunu,
Ya da sevdiğim için seni,
Hani arkadaş kalmak da değil niyetim,
Ya da sana alışkanlığım sebebi,
Dedim ya,
O kadar unuttum ki seni,
Gitme artık, gerekmiyor ki...

Rahatlayacaksan,
Gidermiş gibi yap,
Yüzüme bile bakma,
Gözlerimi kapat,
Kulaklarımı,
Tüm sevgilerimi,
Tüm duygularımı sana dair,
Zihnimi sil en baştan,
Yeter ki gitme...
Hani ayrılıksa istediğin,
Böylesi olsun.
Ne severim seni,
Ne gözlerine bakarım,
Ne tutarım elini,
Ne de başka bir şey...
Hazır unutmuşken seni,
Gitme işte,
Ne diyebilirim ki...


Emrah NARGÖZ
2 Ekim 2009
Cuma 00:40