Gitme Kal

Gözünü açar açmaz beni göreceksin
Elimde tek dal çiçek, solgun...
Ayakta bekleyen zayıf,
Esmer yüzlü bu adam da kim diyeceksin, içinden;
Amma dudağın zorla aralanacak
Acılar tebessüm etmeni engelleyecek
Sen yine de hafif hafif gülümseyeceksin
Ve gülümserken içinden geçirip
Bakışlarınla bana gitme diyeceksin,
Gitme, kal...

Oturacağım yatağının ucuna
Eğreti bir biçimde, hemen kalkıp gidecekmiş gibi
Elini tutacağım
Gözlerinin içine bakarak
Seni ne çok sevdiğimi anlatacağım
Bakışlarımla
Hiç konuşmadan öylece bakışacağız
Unuttuğun bütün o günleri
Gözlerinden akıtacağım zihnine
İçinden sevimsiz olanları ayıklayarak...
Daha anlat, daha, daha...
Derken gitmek üzere doğrulduğumda
Elimi tutacak, sessizce gitme diyeceksin
Gitme, kal...

Akıp yüreğinin içine
Oturup sana en sıcak sevgimi sunacağım
Tüy gibi hafifleyeceksin
Gözlerinden anlayacağım
Ve gitme vakti geldiğini yine sen
Damarlarındaki tedirgin gezişimden hissedecek
'Biraz daha dur ne olursun,' der gibi bakarak
Yalvarırcasına usulca
Dur gitme, diyeceksin
Gitme, kal...

(Elazığ, 09.02.2011)