Git/me mi Desem

- önce sen geliyorsun aklıma,sonra sen
hüzün kokuyor üstüm -



acelen neydi,
yanı boş koltuğumun yolcusu
gülce yüzümün gölgesi
çok bilmişim,şaşkınım
yüzümde dolaşırken uykusuz parmakların
niye değdi,
ne yapacağını bilmeyen ellere dudakların
acelen ne ekoselim,
kaç adımdır ki gecenin voltası
yoluk saç telim,dua mumum
hüznü kırıştırdı gözaltı torbalarım
abuk-sabuğum




-ölü kelebekler birikti aynı gecede,
yatak döşek kırıklığım-




bu kaçıncı geliş/gidişin,
sokağıma yağmur çizenim
birikmiş çisem
denizimin şımarık dalgası
ince beline sarıldığım,
boşluğun kuru kalabalıklığı
halhallım
buğday tenlim,keşmekeşim
sevdama üvey bildiğim
vesvesem
bu kaçıncı gidişin ben-cilliği
git/me mi desem?




-ayrılığın çocukları olacak şimdi,
adını yalnızlık koyacaklar-





gitmesini de bilmek lazımdır,
er ya da geçim
söze maya çalışlım
kapa parentezim
lirik dünümün taşrası
bitmesini de bilmek lazımdır
neyime yeter,
eksiğine bozdurulmuş sevda
kalan gideni anlamaz ya,
düşen yüzüm,aramın açığı
tükenen penceremdeki şehir
başkası yazsın bu ayrılığı
yazılası değil,
yarım bıraktığın şiir