Gitmeli

Yeni bir şeyler ekmeli toprağa

Şehirden el ayak çekmeli artık

Gitmeli eskisi gibi tarlaya

Bu yazgı bu melankoliden bıktık.

Beklemeli yağmurlu bulutları

Bilinçli saçmalı o tohumları

Yeniden yeşertmeli umutları

Onca seneleri boşuna yaktık.

Günbegün çoğalır insanın derdi

Kavuşmadı eller bak nasıl gerdi

Ayrılıktan başka hani ne verdi

Huzuru parayla buluruz sandık.

Ota çiçeğe değmeli bu eller

Meltemli esmeli başımda yeller

Mutluluk neşeyle gülmeli yüzler

Olmayan rüyayı olura saydık...