Gitmeliyim Ben Senden

Cayır cayır yanmadan

Gitmeliyim ben senden

Aşk sözüne kanmadan 

Gitmeliyim ben senden

Vicdanını öperek

Yâr boynumu bükerek

Gözyaşımı dökerek

Gitmeliyim ben senden

Kaderin kömürüne 

Hasretin ömürüne 

Gerekirse ölümüne

Gitmeliyim ben senden

Fermanını yazmadan

Yaralarım azmadan 

Bir köşede sızmadan 

Gitmeliyim ben senden

Güneş doğup açmadan

Ay geceden kaçmadan

Bu gece hiç içmeden

Gitmeliyim ben senden

Bir tarih yazar gibi

Sanki bir nazar gibi

Mechule tozar gibi

Gitmeliyim ben senden

Bu dermansız yaraya

Acilde ilk sıraya

Seni koyup araya

Gitmeliyim ben senden