Gitmez Hep Burada Kalırdım

Ben daha yaşlanmadım,diyorum,
Fakat,bedenim yorgun.
Elimden geldiği kadar,
Zamana direniyorum,
Bu yüzden,seneler bana kırgın.
Artık anılarla,avunur oldum,
Hep koşmakla geçti hayatım,
Bırakın beni,dinleneyim,
Koşmaktan,çok yoruldum.
Olaylar,hep benzeri gibi,
Tekrarlanıp,duruyor,
Bir yanda,acımasız insanlar,
Diğer yanda,kaderim duruyor.
Ben aman diledikçe,
Kimse,sesimi duymuyor.
Felek hazırlamış tokadını,
Acımasızca,hep vuruyor.
Hayatım,bir resim tablosu gibi,
Hep önümde duruyor.
Yaşananlar geride kaldı,
Yaşadıklarım dersen,önümde.
Maziyi unutmak,ne mümkün,
Geçmiş benden hesap soruyor.
Ben artık,ben olmaktan çıktım,
Çift karakteri,oynuyorum.
Bilmem,bu acımasız dünyadan,
Söyleyin,ne buluyorum.
Gidenler gördükçe,
Elimden,hiç bir şey gelmiyor.
Bazen kızıyorum,kendime,
Ne diye,buralarda duruyorum.
Gençlik,geçmişte kaldı,
Dönmenin,mümkünü yok.
Ne kadar,dirensek biz zamana,
Yaşlandık, be usta !
Haydi, kabul et.
Bilseydim,böyle olacak,
Hep çocuk kalırdım.
Bilyelerimi,topacı mı da,
Büyümeye inat,yanıma alırdım.
Bu yolun sonu yok,biliyorum,
Her şey,istem dışı gelişti,
Bunda inanın,benim hiç suçum yok,
Elimde olsaydı eğer,
Gitmez,hep burda kalırdım.