Gitti

adem yaratıldı varoldu insan
melekler rabbine temennah etti
ölümü tadacak elbette her can
ezelinden insanhem kabul etti.

yaratılan yaratanı bilirse
dünya varlığından hisse alırsa
sırati müstakim üzre kalırsa
bak lanetlik o cenneti terketti.

emrolundu nuha o yaptı gemi
nasip değil oğlu binmedi hemi
sona erdi elbet tufan hengami
isyan sona erdi asiler bitti.

ebrehe filiyle geldi mekkeye
zarar verecekti o da kabeye
bütün çabaları gitti hebaya
kuşlar taşa tuttu bırakıp gitti.

mevlam diler ise bak neler olmaz
ashabı kef daim mağarada kalmaz
ibrahime elbet ateşte yakmaz
serin oldu ateş yakmadı gitti.

eyyüp sabrı ile söylenir oldu
firavun kendinden belasın buldu
yusuf ta bu sıra hem sultan oldu
yakupun hasreti tükenip gitti.

kimler gelmiş kimler gitmiş dünyadan
kurtulmadı firavunda deryadan
yere battı karun mala sevdadan
nice ebu cehil kaybolup gitti.

yaratanın gücü elbet sınırsız
insan bilmez ölüm gelir habersiz
ALLAH bela vermez kula nedensiz
kimse dünyasına doymadan gitti.

ah dünya ne desem sana az gelir
elbet kışlar biter bir gün yaz gelir
seninde sonun var sıra tez gelir
bakarsın kıyamet batırıp gitti.

neler söyleyeyim bak dünya sana
hiç baki değilsin sen de insana
mezar oluyorsun nice bin cana
nasibini alan tez alıp gitti.

kimse razı değil görmedim senden
sana yalan denmiş ta ki ezelden
ne söylersen söyle KADİR tez elden
belliki sevmeden bırakıp gitti.