Gitti

Adem yaratıldı var oldu insan
Melekler rabbine temenna etti
Ölümü tadacak elbette her can
Ezelinden insan hem Kabul etti

Yaratılan yaratanı bilirse
Dünya varlığından hisse alırsa
Sıratı müstakim üzre kalırsa
Bak lanetlik o cenneti terk etti

Emrolundu Nuh'a o yaptı gemi
Nasip değil oğlu binmedi hemi
Sona erdi elbet tufan hengami
İsyan sona erdi asiler bitti

Ebrehe filiyle geldi Mekke'ye
Zarar verecekti o da Kabe'ye
Bütün çabaları gitti hebaya
Kuşlar taşa tutu bırakıp gitti

Mevlam diler ise bak neler olmaz
Ashabı Keyf dahi mağrada kalmaz
İbrahim'I elbet ateş de yakmaz
Serin oldu ateş yakmadı gitti

Eyüp sabrı ile söylenir oldu
Firavun kendinden belasın buldu
Yusuf da Mısır'a hem sultan oldu
Yakup'un hasreti tükenip gitti

Kimler gelmiş kimler gitmiş dünyadan
Kurtulmadı Firavun da deryadan
Yere battı Karun mala sevdadan
Nice Ebu Cehil kaybolup gitti

Yaratanın gücü elbet sınırsız
İnsan bilmez ölüm gelir habersiz
Allah bela vermez kula nedensiz
Kimse dünyasından doymadan gitti

Ah dünya ne desem sana az gelir
Elbet kışlar biter bir gün yaz gelir
Senin de sonun var sıra tez gelir
Bakarsın kıyamet batırıp gitti

Neler söyleyeyim bak dünya sana
Hiç baki değilsin sen de insane
Mezar oluyorsun nice bin cana
Nasibini alan tez alıp gitti

Kimse razı değil görmedim senden
Sana yalan denmiş ta ki ezelden
Ne söylersen söyle Kadir tezelden
Belli ki sevmedi bırakıp gitti