Gittiğin Gün...

Gittiğin gün
denizler öfkeyle vurdu,
kıyılarıma...

Buz tutmuş bir beden,
kan ağlayan bir yürek
ve yarım kalmış bir ben vardı.
Birde ben ağlarken
eşlik eden bulutlar..

Sanki dağlar üzerime devriliyor,
sessizlik hüküm sürüyor
sensizlik alay ediyordu..

Diz kapaklarım bedenımi kaldıramıyordu...
Attığın her adım benden bir adım uzaklara götürürken seni,
kanımdaki sen cekiliyordu damarlarımdan.
Cesaretim yoktu,
ellerimin...
Ardından öylece seyrettim gidişini...
Beni bana mahkum edişini...

Kapadım gözlerimi ve teslim oldum.
Yokluğunun
ilk gecesine...