Gittiğin Gün

Beni terk etiğin gün durdu zaman
Saat dörtde on beş saniye kalmıştı
Güneş erkenden batı gittiğin gün
Yıldızlar solmuş güle benzerdi

Yanıyordu sol yanım
Oğlunu kaybetmiş bir anne gibi
Ay küsmüştü bulutlara
Yanlız ağlardım resmideki gülüşüne

Kaç mengeneden geçirdin
Bedenimi seni seviyorum derken güldün
Aklında o an neler geçti güldün
Bu resmini çektiğim zaman

Sen gittiğin gün
Kör etim gözlerimi
Karnlıkta gizlenen güneş gibi
Senden başkasını görmesin
Gözlerim sensizim işte

Sen gittiğin gün
Kopardım dillimi
Buluttan kıskanan ay gibi
Söylemesin dillim tek bir söz
Sözüm yok sensizim işte

Sen gittiğin gün
Sökecektim kalbimi
Atacaktım değirmen taşların arasına
Öğütecektim un gibi

Esen rüzgâra savrucaktım
Un olmuş kalbimi
Ama kahretsin sen vardın
Sen içimdeydin

Anladım seven sen değilmişsin

Sen gittiğin gün