Gittiğin Günden Beri

Gittiğin günden beri
Dünyam ıssız çöl bana
Ne olursun gel beri
Göz yaşlarım göl bana

Gittiğin günden beri
Arkadaş edindim derdi kederi
Dağ bayır dolaştım yana, yana
Bir türlü rastlamadım izlerine
Aramadık yer kalmadı encamı

Ben hala vurgunum gözlerine
Senin umurunda mı?

Yüreğim hiç bu denli yanmadı
Sen gidene kadar
Hiçbir şey yerini dolduramadı
Bu hep böyle mi sürecek
Ölene kadar?

Gittiğin günden beri
Düşlerim bile karıştı
Her şey birden yitirdi
Anlamını usumda
Ne bir kuş sesi
Ne güneşin nefesi
Fark etmez oldu...

'Hiç mi acımadın bana
Hiç mi sevmedin'
Yarım kalmış bir sözcük gibi
Yarım bıraktın beni
Ne tadım kaldı
Ne de tuzum
Sensiz ve kimsesizim
Sefil Baykuşlar gibi
Yapayalnızım...

Gittiğin günden beri
Duvarlar bile konuşmuyor
Benimle eskisi gibi
Aynalar da küskün artık yüzüme
Saç sakal bir yanda
Feryadım bir yanda
Kuzusunu yitirmiş
Deli koyunlar gibi
Çöllerde bir başıma
Leylasız Mecnunlar gibi
Şirinsiz Ferhatlar gibi
Görenler tanımaz beni...

Hey hat derim en sonunda
Yine de bulamam seni...

Gittiğin günden beri
'Elim kolum bağlanmış
Çaresiz bir haldeyim'
Hem naçarım, noksanım
Elli yetmiş doksanım
Dokunsalar ağlarım...

Gittiğin günden beri
Ne yer ne de içerim
Dağ demez deniz demez
Diyar, diyar göçerim
Giderim meyhaneye
Zehir zıkkım içerim
Çıkarsın hayalimden
Ben kendimden geçerim...

Ölüm gelmez aynıma
İntiharlar seçerim
Yine de bulamam seni

Çok sürmez bu hal bende
Gam bende efkâr bende
Türlü, türlü dert bedende
Yürek su durur bende
Dertler kudurur bende

Yine de bulamam seni...

Gittiğin günden beri
Eyleşmedim hastayım
Hem hastayım, yastayım
Olmadık dertler bende
Dert gelir vurur bende
Düşerim dipsiz kuyuya
Dört ilmek kement bende
Derdime çare sende...

Gittiğin günden beri
Gittiğin günden beri
Çöz belinden kemeri
Çöz belinden kemeri

Çöööözzzzzzz
Beeeeelllllliiiinnnndddeeennn
Keeeemmmmeeeerrrriiii...


Fevzi Cahit
Ozanca/İzmir