Gittin, Ben Böyle Bir Gidiş Görmedim...

gittin...
ben böyle bir gidiş görmedim...
ne kadar da güzel gittin..

bu nasıl gitmek geri geldin...
bir ayrılığımız kalmadı artık,
sevmek zorunda da değildin...

şimdi hayranınım senin aşığın değil
şimdi sevdim seni sevgilin değil
ben böyle bir gidiş görmedim
böyle ne kadar da güzel gittin


canım ne güzel yandı
üstüme bir şehir düştü
sokaklarda yürüdüm
bedenim biraz üşümüştü
sigaramı ağır çektim
dumanı sis çöktürdü

gelmemeni bile bile
gidececeğini de bile bile
bilmekle hiç alakası yok
bilmece desem çocuklar ağlar be
bulmaca desem ben çözememişim be
oyun desem kelimelerden de sıkıldım be

gittin...
ben böyle bir gidiş görmedim
hiç unutmam
ne kadar da güzel gittin böyle
herşeye beş kala
yok beş dakika bile
bu nasıl gitmek böyle
artık bir hayranın da var senin unutma...
nasılda gittin ama..

farketmez ortası ve gelişin,
sonununu güzel bağlamalı bu şiirin
şiir gibi gittin
sokaklarda yürüdüm
üzerime şehir düştü
bedenim biraz üşümüştü
akllıma geldi gidişin yüzüm gülmüştü
acı hıçkırıklara güldüm
kahkalarla ağladım
ammada yalnızdım
ben güldüm başkaları bana güldü
anladım parmakla beni gösteriyorlardı
anladım artık hep yanındaydım
anladım geldiğini
bir gidiş bu kadar güzel olabilirdi ancak
öyle bir gidiş ki hiç akıl almayacak