Gittin Ya ıssız Şimdi Tüm Zamanlar

Gittin ya ıssız şimdi tüm zamanlar
Kırdın ya öksüz şimdi tüm çıkışlar
Yaktın ya kırık şimdi tüm rüyalar
Bitirdin ya solgun şimdi başlangıçlar

Bir hatıra oldun ya şimdi
Hafif bir gülümseme dudaklarımda
Sanki titrek bir mum ışığı gibi
Çıkarsız bir düş yarınlarımda

Bir öykü müydün bir masal mı
Yoksa kaf dağına mı gittin
Bir nefret miydin bir sevda mı
Yoksa başka düşler mi biçtin

Neydi ki beni sana bağlayan
Bunca düş yorgunluğuna salan
Kavuran, donduran ve dağıtan
Külleri bırakıp ardına bakmayan

Gururdur belki aslolan yine
İçten içe yanarken bile
Düşünmek ama diyebilmektir
Haydi bitti çek git diye

Bir söz, bir bakış bitirir bazen
Budur yüreği parçalayan ezen
Bir hayalet gibi yanıbaşında gezen
Seviyorum bile demeden biten

Özlemek ama bir adım atamamak
Sızlamak ama arkaya bakamamak
Günlerce ağlamak ama göstermemek
Gecelerce uyumamak ama sezdirmemek

Unutmayacak bu yürek belli
Halbuki yok geçerli bir sebebi
Toprakla yağmur kokusu gibi
Saf, tertemiz ve ebediydi

Yitti, gitti işte neylersin
İster kalır ister gidersin
Unutulmaz ya öyle zannedersin
Belki bir gün yine sevilirsin