Giuseppe'nin Yalnızlık Sonatı

(Giuseppe Verdi'nin son eseri olan "Falstaff" dillere destan, komik bir opera bestesiydi...)

hüsranla sonuçlanan bir konçertoydu yaz
son sonatta bitmişti, karanlık bir piyano devrilmişti üzerine
bahar klasiği, yalnızlık senfonisi geliyordu ardından
bir şiirin üzerine basa basa sonbaharına yaklaşıyordu rigoletto
üzerine basarak sıçrıyordu la traviata, eski bir aşktan diğerine
gecenin en karanlık yerine sessizlik düştü birden
kemanlar sustu, falstaff biti-verdi aniden
anladım ki bir notanın çaresizliğiydi
yeteri kadar hüzünlü, hüzünlü olduğu kadar da komik
çünkü giuseppe'nin son seslenişiydi çalan klasik