Göç Yolu

sürenini saf sanırsın can akarının
dökülür kuyusuna isli zaman saranının
çıkmaza çıkan yolda
avuntularınla umuda sarsanda
kirli bir akşamın sabahında
can siper etse de Azrail tokmağına
sitem zaaf bağışlar
beden kadranına
lakin kadavran
beyaz bir etaminde
yinelenen göç yollarında
ardından
ardına dökülecekler var sırada