Göcek

Kurtulmak için dondan, ayazdan
Çekmişti üstüne, karı ak yorgan
Yağmurlu günlerde uyandı baharınan
Şimdi ak yorganı yırttı attı üstünden
Ama hâlâ kurtulamamıştı başucunda
Kirli yastık gibi duran kar kürtüğünden

Dağ taş göceğin tekmiline durmuş
Yeşillenir ışıldar ufukta dalga dalga
Bör böcek kuşlar şakır içinde
Tarlaların üstünde göcek yeşil yeşil
Kendisi yorgan şimdi

Babamın sabrı tükenmiş
Gidip göcekleri görmek ister
Ve bilir...
Toprağı için dövüşenler
Ve açlıktan düşüp ölenler de var
.................Bu havalarda

Sarptır yolumuz
Eşeksırtında gideriz
Her derede kar sularının
Şırıl şırıl seslerini dinleriz
Dört yandan eser poyraz
El ayak buz kesse de
Yüreğimiz sıcacık, bahar yaz
Çiçekler yüzümüze gülüyor
O kadar namuslu ki al beyaz

Ve geldik durduk tarlanın başında
Koynunda kar suyuyla emzirir tarla
Topuğa çıkmış göcekleri deniz derya
Birde esintisi var ki
Çiğ damlalarıyla nemli dalga dalga
Daha da boy verip kelle sökecekler

Başak başak buğday olup
Ve yürekleri küçük, elleri büyük
Elleri küçük, yürekleri büyük
Kalem tutmamış o çocuksu ellerde
Sofralara, emek emek ekmek olacaklar

Ve değerliydi her göcek
Babamın gözünde
Her birini bir bebek gibi
Yapraklarına dokunarak sevdi

Eşikliğin ardında nine
Babamın getirdiği
Kar kokusunu almış
Fırlamış kalkmış ayağa
Bastonuna dayana dayana
Sarılıyordu kara, koca karı
Sanki kırk yıl hasretine yandığı yârine
Ve o kar
Bütün acılarına merhemdi adeta

Ve babam
Yemlik, zil, ışkın, çiğdem,
Ağız buruşturan kuzukulağı
Sakız da toplamıştı
Mor kanamalı
...........Çıtlığın köklerinden
Dünyaya yeni doğmuş gibiydi
Ninem, herkes ve ben!

15-02-10

Göcek - Ekilen tohumun, topraktan çıkan ve yeşillenen hali.
Birde kenger sakızı kanatılan göcek vardır.