Göçmen Kuş

Dönüp baktım ardıma
Yaprak yaprak sararmış
Çöpte mektup sokaklar
Cenaze gibi kararmış.

Dönüp baktım ki ardıma,
Beni bekler yardıma.
Sonbahar

Yılın üvey çocuğu
Dev cüsseli adamsın
Sırtı fırtına gocuğu
Uhrevi bir idamsın.

Sudan berrak sicilimle,
Sakladığım ilimle.
Sonbahar

Gözbebeğimin dibi
Bakışımda ufacık
Kadın gibi, aşk gibi
Rüzgâr eteği daracık.

Kemik kurcalar bıçağı,
Fikir hapseder ağı.
Sonbahar

Sanki incecik dehliz
Şu geçtiğim caddeler,
Kadın koşar nedensiz
Kadınım çözer düğümü,
O cepheden habersiz
Attığı ok deler göğsümü...

Güneş serinler derede,
Sahi sonbahar!
Göçmen kuşum nerede?