Göçüp Gittik Sezsizce Kelebek Göz Kırparken

Yaşam savaşı için sağa sola çarparken
Ellerin arasında kalmıştım el çırparken


Biz asla hor görmedik kimseyi mimleyerek
Önce aynaya baktık kendimizi süzmeye
Biz varlığı güzelle hoşlukla imleyerek
Kabaran nefsimizi koyulduk hep ezmeye


Açılan bir kapıdan yollandığımız günden
Kapanıncaya kadar geçecek o sürede
Bilgiyle amel edip kaçındık boyna kinden
Verilen görevleri yaparken maksurede


Altımızda bir kilim uykusuz gece gündüz
Tavana yakın yerde küçük pencere, duvar
İnce işçilik yoktu lakin örülmüştü düz
Ne belliydi zamanı ne ustanın adı var


Deruni bir tefekkür ruha tesir ederken
Benlikteki etkiyi kim anlatır ne ile
Zihindeki vesvese nefsi esir ederken
Gerçeklerden kaçarız sudan bahane ile


Hayatta zor görmemiş eller bize kızarken
Ve o eller dünyada öfke ile azarken


/Göçüp gittik sessizce kelebek göz kırparken/