Göğümü Yere Çaktım
Piramidimin ağlayan soluğu
Akan sol gözümün pınarı nefertiti
Bırak gözyaşları istediği yere aksın
Tatlı bir acı bıraksın ayrılık gibi
Ama söyle,
Yüreğime e s m a akmasın
Dua etmediğim bir şey
Duymadığım isyan mı kaldı
İlahları yere indirdim de
Gönlümü senden...
Tanrıçaların huzuruna kadar gittim
Yüzyıllarca meleklerin köprüsünde bekledim
Yere çaktım göğümü
Kainatımı
Kıblem
Adağım bildim
Gözlerini kapattığında bile içine düşmek için kirpiklerine kurdum salıncağımı
Güller utanmasın diye seni sakladım bakire çiçeklerin tomurcuğunda
Ruhum düşerken suya üstünü güneşle örttüm
Ortadan ikiye bölünüp, ayrılırken bağrım
Kal bile diyemedim
Bir mezar, kabirle uzandım yanına
Gökyüzü beyaz ve sensizdi
Zamanı birbirine bakan iki aynanın arasına koydum dursun diye
Bir tek senin gölgen kaldı yeryüzünde
Ve senin zamanındayım artık
İster dur, kal
İstersen geçip git
İsmail Bey tekrardan düzeltilmiştir şiir,yanlış düzeltme için özür dileriz ...
Kanatimce Burda yönetimden iyi niyetli arkadaslar imla düzeltimi yaparken ,,saniyorum istemiyerekten siirde büyük bir yanlisliga yol acmislar. O da "sol gözümün pinari nefertiti,yi nefreti beyanina dönüstürmüsler oysa ki ben Burda firavunlar döneminin en güzel kadini Nefertiti den bahsediyordum. bu haliyle bu calisma anlam kayibina ugrar, umarim sorumlu arkadaslar geregini yapacaktir.