Göğünde Siyah Beyaz Eksik Bir Film / Devam Filmi

-bir güvercin kanadının bittiği yerden başlamak imkansız-

ne vakit çocuğunu düşürdü şiirler Istanbul'un karanlığında
bu başıboş, bu ıslak sarhoş köpeklerin oturduğu masalarda
kaldırımlar kanla çizilen gerçeküstü resimleri
bilinçler
bu sağı solu belli olmayan saydam
şiddetli gidişler
örümcek ağından yangın merdivenleri
ürkünç, kasımpatı düşleri
üzerine adımın kazındığı kaotik dudaklar
artık içmekten tiksindiğim günahkar ay ışığı
ya bu omuzlarımı koparmaya uğraşan
çıkmaz sokak sarmaşıkları ne

Barcelona güneşini avuç çizgilerine gizleyen
hala tanımadık
hala bilmedik o boylu boyunca güzel kadın
bir yılgınlık peronunda
saat tutunamamaya beş kala
treni ile gittiğinden beri, dişlerim
bu sıktıkça muhtelif coğrafyaları acıtan dişlerim
benim değiller
ve o kadınla güneşi hala bilmem neredeler

güz moteli
numara yedi
adresim, bir kedi, bir gölge, bir bölünmüşlük
bir tuhaflıkla kalmaktayım
duvarlar jilet kesiği
duvarlar morg mavisi

film müziği; sessizlik

karakterlerini seçemediğim bu kara film içerisinde
nihayeti belli, gidişatı belli bu kara film içerisinde
kışlık sinema kapandı açılmamacasına
bu puslu, bu ölümcük gökte

son;
jeneriklik bir yoksunluk hissi