Gök Demir

Gök demir
Yer bakır demekle olmaz
Asılmaz duvarlar örme yoluma
Uzattım ellerimi tutuver şimdi
Aşkımı gönlüne alıver şimdi.

Gönlüm,
Karlar içinde ateştir sanki
Yandıkça derinden derine işler,
Ne selam ne sabah gelmez ki senden.
Güzellik nazdır bilirim amma
Bu garibin dumanı başını almış
Aşkınla yanmış kavrulmuş kalmış.

Güzellik geçici sakın güvenme
Bak dün goncayken güllerin
Yarın hazan yelinde savrulur gider
Yaprağın sararır, kırılır dalın
Zamanla kaybolur, yel alır adın.

Uzaktan durup da seyreyle beni
Bu garip öylece durmaz yerinde
Toplanıp gidecek bir gün dünyadan
Zaman törpüler ömrü
Erir de erir
Sevgisi öyle ki kurşundan ağır.

Haydi gökyüzüm ol,
Gel hele durma.
Yalvardım yakardım,
Bir kere dinle.
Sözlerin ağır olmasın
Güzelce söyle.
Gök gibi üstüme
Rahmetinle gel
Bir gül ki sevinsin yaktığın yürek.
Hazanı bahara çevirensin sen
Gündüzüm güneşim,
Gönlümün eşi.

Yok değil, varlık olsun sözlerim,
Şu hayat dediğin bir kısa gölgelik,
İşte dönüyor dünya dünden bir eksik
Yarın yakın, bitmeden gel
Hasretlik çekilmiyor ey güzel.

Düşünmek bile istemen
Başka bir aşkı
Kerem bensem Aslı sen
Şirin sensen Ferhat ben.
Neden bir daha tekerrür etmesin tarih
İşte fırsat, dalgalanmış bir yürekle
Gelmişim kapına,
Yüz defa kovsan da
Dönmem sensiz asla
Bu hayat yoluna.

(Haziran 2010 İstanbul)