Gök Sevişmelerinde Aydınlanırdık

büyürken küçülürmüş içimde her eylem
böyle düşermiş hep
öznesi düşlerin
ayak diplerime

basar yürürmüşüm
acıları duymadan, sağırmış meğer duyduğum onca sesler

hani şarkılar vardı
nerede o avuçları çatlatan ezgiler

eylül içti biliyorum
rakıya su katar gibi, ser sebil
mezesiz masalar bıraktı ziyan akşamların renk dönümlerine
lacivert tüttü şehir

oysa biz
puşt zulası eşelerdik
alnımızda taze ter, fesleğen avuçlardık parmaklarımız koksun diye
şahadet ederdik ki her mayıs kuzu doğursun


ağlardık misal
her erken ölüme, duamız türkümüzdü
dağlarına memleketin

dağlarına memleketin gözlerimizden düşürürdük
çam kozalaklarını

bu yüzden renkliydi gökkuşağı
uçurtma misali
salınıp göğsümüzden, yıldızla elleşen


gök sevişmelerinde aydınlanırdık
kasıklarımızda bitimsiz sevinçler
gözlerimize düşerdi de yıldırımlar
kırpılmazdı kirpiğimiz


büyürken küçülürmüş içimde her eylem
böyle düşermiş hep meğer
öznesi düşlerin


ılık bir kış akşamına...