Gök Uzakta ve Hala Mavi midir

kuş tüyü elbise dikiyorum

bu şehrin son terzisiyim ben

ustam idris

arada bakıyorum

bakır çalığı bir yalnızlıktan dışarıya

dörtnala geliyor bir at

toz duman yapışıyor gölgesinin yakasına

terkisinde tarak taşıyor yelesinin dolaşığına

sırtındaki heybede ecelim

değil kardeşim

azrail mahcup değil elinde kamçı

telaşlı şiir bahçelerimde nal izi

çiçekler talan

hem yerde hem de şimdi ölemem

çıplak serçe kafilesi

mektup yazdı yarın katar katar gelecek cümlesi

kuşları ağaçlara tebliğ etmeye gerek kalmadı

şimdi bütün uçucular beni alıp gitme niyetinde

gök çok uzakta ve hala mavi midir