Göktaşı Düştü Sineme
Göktaşı düştü sineme
Kraterinde senden izler
Herşey mümkündü o sahilde
Yıldızlar küstü güneşe
Karanlıkta yabancı gözler
Kaç sen kaderinden
Sahildeki iskeleden
El sallarım şimdilik
Mutlu ol mutlu görün
Kalbine düşen ateş ve o ateş ki bir ilk
İlk dördün son dördün
Gececek nasılsa aylar
Gerilince kalbinde yaylar
Özledim deyip o sahili
Bulup kendine en çocuk bahaneyi
Döneceksin
Gözlerinin diline uyacak dudakların
Sevdamı yolladığın o uzakların
Ardına düşeceksin
Uzatıp ellerimi sana ulaşacağım
İncecik parmağına takacağım yüzüğü
Ve sonra ne yazıyorsa aşkın tüzüğü
Seninle o artık seni yaşayacağım
Tanju Hocamın affına sığınarak;
"Göktaşı düştü sineme" dizesindeki göktaşı imlemesi,
"Gerilince kalbinde yaylar" dizesindeki yay imlemesi,
Bu imlemelerin doğaüstü oluşlarının insanileşmesi, belli bir anlam ve derinlik kazanmaları için ihtiyaç duyduğu ve şiirde süregelen ve gelmesi gereken ahengi bozduğu kanısındayım.
"Kalbine düşen ateş ve o ateş ki bir ilk" dizesinin şiirin bu dizeye kadar gelişindeki sahip olduğu ses ve tını kaybolmakta ve bambaşka bir ses ve tınıya bürünmekte olduğu kanısındayım.
Bu eleştiriyi kendi şiir penceremden affınıza sığınarak yazıyorum. Siteye yeni üye sayılırım. Ciddiyeti yeterli ama kimse net bir eleştiride bulunmuyor. Ben de işin ucundan tutup 'şu an okunan şiirler' kısmından sizin şiirinizi okudum.
Vesselam...
yüreğine sağlık abim yine güzeldi
👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍